Lea Nolle, haar man en twee zoontjes kregen op 31 december 2019 de sleutel van het monumentale pand. De vorige eigenaar deed al een grote renovatie, zo’n veertien jaar geleden, aan de hand van een inspectie van Monumentenwacht Noord-Brabant.
Het eerste rijksmonument
“Het huis was daardoor redelijk instapklaar, al heeft een pand als dit altijd onderhoud nodig. We waren al bekend met Monumentenwacht omdat dit niet het eerste rijksmonument is waarvan we eigenaar zijn, dus het was logisch om hen ook te vragen naar dit huis te kijken. Dat is gebeurd. Ook hebben we een keukentafelgesprek over duurzaamheid gehad. Vanwege een pilot was daar een expert in installatietechniek bij. Dat had voor ons grote meerwaarde. Kleine ingrepen om te verduurzamen zijn door de vorige eigenaar al gedaan, we wilden met name weten hoe we verduurzamen mee kunnen nemen nu we de zolder aan een grote verbouwing onderwerpen.”
Verduurzamen
De zolder was al voorzien van een nieuw dak, maar is verder nog in dezelfde staat sinds de jaren zestig. “De verbouwing bleek een geschikt moment om te verduurzamen. We kijken bijvoorbeeld naar een warmtepomp, een warmte terugwin installatie en zonnepanelen. Dat is mogelijk, maar wel extra complex. Het plaatsen van een luchtaanvoer in het leiendak moet bijvoorbeeld worden goedgekeurd door de Commissie Monumenten van de gemeente. Monumentenwacht gaf advies over hoe en met welke materialen we dat konden doen, om de monumentale waarde intact te houden. De commissie ging meteen akkoord na het horen van de plannen. De realisatie is nog wel lastig. Een keukentafelgesprek is een eerste mooie stap in de richting van verduurzaming, maar we merkten dat het uitwerken van de installatietechnische kant en daarna het zoeken naar een partij die de complexe opdracht kan en wil uitvoeren, nog niet zo makkelijk is. Daar zit nog wel een behoefte aan begeleiding.”
Boekje met verhalen
Het gezin geniet dagelijks van het wonen in het prachtige pand. “Mijn moeder is als oud-archivaris een boekje aan het schrijven over ons huis. Ze ontdekte dat het huis oorspronkelijk niet De Omval heette maar Villa Molenwijk. Ook sprak mijn moeder bijvoorbeeld met een van de kinderen van de damastweversfamilie Van Oerle, de oorspronkelijke eigenaar. Ze is in 1929 hier geboren. Het leverde prachtige verhalen op. Zo heeft Montgomery hier nog vergaderd en heeft de Schotse generaal Colin Muir Barber in de logeerkamer overnacht, diagonaal in het ledikant omdat hij anders met zijn 2.06 m niet paste. Zijn bijnaam was 'tiny Barber'. Na de bevrijding danste het meisje en haar oudere zussen met officieren in de woonkamer. En haar vader heeft voor de oorlog geweren begraven in de tuin. Die zijn nooit meer gevonden. Mijn zoontjes vinden dat razend interessant. Ik vind de verhalen prachtig, in een huis als dit besef je dat je voorbijganger bent in de geschiedenis van het monument.”